Becerreá, Lugo, 1940.

Na súa formación literaria foron decisivas as clases que recibiu traballando na xastrería ancaresa dos seus pais. Alí descubriu a lingua e cultura do seu país, a narración oral e os referentes de moitos personaxes que alimentan a súa obra. Sen escolarizar dos seis aos trece anos, Helena empapouse do amor pola cultura que se sentía na súa casa, onde se recitaban os clásicos, se cantaba “bel canto” e se defendía a igualdade da muller.

Interesouse cedo polas artes, especialmente a música, pero as duras orixes na posguerra obrigárona a optar (e traballar de paso) polos estudos de Maxisterio, curtos e próximos ó domicilio.