Baixo a autoría de Alcifrón chegou ata os nosos días unha colección de textos en grego, con forma de cartas, cuxo contido está ambientado na Atenas de finais do século IV e principios do III a.n.e., segundo se deduce dalgúns datos e personaxes mencionados na obra. Praxíteles, Epicuro, Apeles ou Menandro aparecen relacionados coas heteras, e as institucións democráticas atenienses son reiteradamente presentadas como activas no contexto das cartas.
Aínda que non hai referencias explícitas á data na que foron escritas, todos os indicios apuntan a que foi varios séculos despois da época que describen.
Non se trata de cartas reais, senón da obra dun único autor que imaxina e narra unha situación concreta, localizada nun lugar real, cuns protagonistas ficticios (aínda que en ocasións con referentes coñecidos), presentada baixo a forma epistolar, co ánimo de que o resultado sexa verosímil.
A finalidade destas composicións probabelmente sexa literaria, pois o epistolar é un xénero de éxito a partir do século I a.n.e., o que coincide co marco temporal atribuído a Alcifrón.