O éxito inmediato da novela Tango satánico (1985) sitúa a László Krasznahorkai (Gyula, 1954) na primeira liña da literatura húngara. Seguindo a súa primeira saída da Hungría comunista en 1987 a Berlín Oeste, e tras o cambio de réxime, reside en países tan dispares como Francia, os Estados Unidos, España, China, Grecia ou Xapón, e volve con frecuencia a Berlín e a Hungría.

Varias das obras do recoñecido realizador Béla Tarr están baseadas na literatura de Krasznahorkai (Tango satánico, O cabalo de Turín e As harmonías de Werckmeister –esta última versiona a aclamada Melancolía da resistencia–), quen, ademais de escribir os guións, asiste o director nas decisións transcendentes.

As súas obras, traducidas a numerosas linguas, reciben críticas entusiastas en todo o mundo. En palabras de Susan Sontag, Krasznahorkai é o “mestre húngaro contemporáneo da apocalipse, que inspira comparación con Gogol e Melville”. Krasznahorkai recibiu prestixiosos premios, como o Kossuth en Hungría, o Berlin-Brücke en Alemaña e o America Award in Literature en 2014, ademais de ser nominado en varias ocasións ao Nobel de Literatura.