Quinto Horacio Flaco naceu o ano 65 a.n.e. en Venusia, hoxe Venosa, no sur de Italia. As expectativas profesionais de Horacio non eran excesivamente promisorias, xa que naceu no seo dunha familia campesiña de modesto pasar. Porén, o pai empeñouse en que o fillo fose estudar á Urbe, decisión que determinou a folla de ruta existencial do rapaz. Imitando os mozos que en Roma adquirían unha educación sólida, ao facer os vinte anos Horacio viaxou a Grecia, onde se instalou coa intención de aprender a lingua, os costumes e as disciplinas académicas propias da nación que inspirou o desenvolvemento definitivo da cultura romana.

Provisto dunha rica bagaxe intelectual, o mozo retornou a Roma. Os recursos económicos de que dispuña permitíronlle a dedicación exclusiva á súa gran paixón: a poesía. Nos seus textos revisten singular importancia as correntes filosóficas estoicas e epicúreas dentro do pensamento horaciano. Asemade, o vate inclúe dentro das súas creacións reflexións estritamente persoais, o cal supón unha innovación dende a perspectiva do contido.